حداقل سالي يك بار اخباري مبني بر در دستور كار قرار گرفتن لايحه و طرحي در خصوص شناسايي و محكوميت نسلكشي ارمنيان در كنگره آمريكا در رسانههاي خبري، خصوصاً رسانههاي ارمنيان منعكس ميگردد. معمولاً با نزديك شدن به 24 آوريل، سالروز نسلكشي ارمنيان توسط تركيه حجم اخبار در اين خصوص افزايش مييابد.
اما در ماه ژوئن (خرداد ماه) خبرگزاريها اعلام كردند كه كنگره آمريكا طرحي را براي بررسي و مجكوميت نسلكشي ارمنيان در دستور كاري خود قرار داده است و اين در حالي بود كه سه ماه پيش همين مجلس بررسي طرح مشابهي را از دستور كار خود حذف كرده بود. در تحليل اين رويدادها هاروت ساسونيان سردبير نشريه انگليسي زبان ارمني "كاليفرنيا كورير" كه در لسآنجلس به چاپ ميرسد، طي مقالهاي به بررسي اين موضوع پرداخت. در زير ترجمه گزيدههايي از اين مقاله را به چاپ ميرسانيم.كنگره آمريكا قصد دارد لايحه جديدي را در رابطه با موضوع نسلكشي ارمنيان و محكوميت آن مورد بررسي قرار دهد. اما اين سئوال پيش ميآيد كه به چه علت اين مجلس مي خواهد براي بار سوم نسل كشي ارمنيان را مورد شناسايي قرار دهد. بساري از ما به ياد دارند كه كنگره آمريكا در سال هاي 1975 و 1984 به اتفاق آرا روز 24 آوريل را به عنوان "روز ملي يادبود رفتار غير انساني بشر عليه بشريت" مورد شناسايي قرار داده و به نوعي نسل كشي ارمنيان را به رسميت شناخته است. حال اين سئوال مطرح ميگردد كه تصويب طرحي مشابه براي بار سوم چه سودي براي ارمنيان در پي خواهد داشت؟ چنانچه در سال جاري اين طرح به تصويب نمايندگان برسد، آيا جامعه ارمنيان تلاش خواهد كرد تا سال آينده براي چهارمين بار طرح مشابهي در كنگره مطرح گردد؟
شايد باشند كساني كه معتقدند تصويب اين طرحها در كنگره ميتواند به باز پسگيري سرزمينهاي اشغالي و احقاق حقوق پايمال شده ارمنيان از تركيه منتهي شود. اما اين باور از حقيقت بسيار دور است، زيرا تصويب اينگونه لوايح صرفاً بيانگر نظرات كنگره است و فاقد قدرت و ارزش اجرايي است. اگر اين طرحها ارزش و منفعت ملموسي ميداشت، ارمنيان طي دهها سالي كه از تصويب لوايح پيشين ميگذرد از ثمره آنها بهرهمند ميشدند.
در پاسخ به اين پرسش كه دست آورد اين محكوميتها و شناساييها چيست؟ بايد گفت، به هرحال تصويب اينگونه لوايح ميتواند از جنبه آيين و كرامت انساني و نيز ابعاد رواني و سياسي ملي تاثيراتي مثبت در پي داشته باشد. ارزشهاي معنوي و كرامت انسانها حكم ميكند كه بيعدالتي، نسلكشي و كشتارهاي گسترده ملل و خلقها نه تنها فراموش و نفي نشود بلكه محكوم نيز گردد. اما طي دهههاي متوالي دول حاكم بر تركيه با ادامه سياست انكار و نفي واقعيت نسلكشي، ارمنيان را وا داشت تا هر ساله در صدد طرح موضوع نسلكشي و محكوميت آن در كنگره آمريكا برآيند.
متاسفانه دولتهاي حاكم بر آمريكا با پشتيباني از آنكارا و در حقيقت حمايت از سياست انكار و نفي دولتمردان اين كشور، نقش عمدهاي در اجرا و تحقق اين سياست پست ايفا كردهاند، اين در حالي است كه سياستمداران آمريكايي در موضوع نسلكشي ارمنيان با طرح واژگاني بيمحتوا و بازي با كلمات عملاً مشوق آنكارا در ادامه پايمالي حقوق ارمنيان و شستن خون 5/1 ميليون زن وكودك، پير و جوان بي گناه بودهاند.
بايد گفت، براي ارمنيان تصويب لوايح اينچنيني تنها ميتواند از جنبه معنوي ارزشمند تلقي گردد، به عبارت ديگر بازماندگان و نوادگان قربانيان نسلكشي وقتي ميبينند كه جهانيان و مجالس كشورهاي مختلف با آنان اظهار همدردي كرده و خود را شريك درد و رنج آنان ميدانند، احساس آرامش و تسلاي خاطر ميكنند.
اما از سوي ديگر هر زمان كه صحبتهايي در خصوص طرح لايحه بررسي و محكوميت نسلكشي ارمنيان در كنگره آمريكا مطرح ميگردد، انعكاس گستردهاي در رسانههاي جهان، خصوصاً تركيه پيدا ميكند و اين در حالي است كه در عرصه سياسي نيز جار و جنجالهاي بسياري به راه ميافتد كه صد البته موضعگيريها و رفتارهاي هيستريك به اصطلاح سياسي دولتمردان تركيه نقش اساسي در پديدار گشتن اين وضعيت ايفا ميكند.
در حالي كه كنگره آمريكا هر ساله دهها لايحه اينچنيني را با موضوعات متفاوت به تصويب ميرساند كه تقريباً هيچ كدام از آنان تا اين حد مورد توجه و كند و كاو رسانهها قرار نميگيرد، اما رهبران تركيه به محض اطلاع يافتن از احتمال طرح موضوع نسلكشي ارمنيان در كنگره با تهديد واشنگتن و گسيل هيئتها و مقامات بلندپايه سياسي به اين كشور ضمن به خدمت در آوردن جريانها و لابيهاي ذينفوذ قوي و هزينه كردن سرمايههاي سياسي نهايتاً آن چنان جو متشنج سياسي را ايجاد ميكنند كه نتيجه آن اطلاع يافتن ميليونها تن از مردم جهان از موضوع نسلكشي ارمنيان ميباشد. هر چند هدف تركيه از اين اقدامات همانا عدم طرح موضوع نسلكشي ارمنيان و سرپوش نهادن بر اين واقعيت است، اما آنان با برخوردها و عكسالعملهاي غير منطقي و هيستريك خود عملاً جهانيان را از جنايتهاي ضد بشري كه توسط نياكانشان بر ارمنيان روا گشته است آگاه مي سازند.
نگارنده مقاله در ادامه ضمن اظهار تمايل و اميدواري از تكرار اينگونه برخوردها از سوي حكام تركيه مينويسد: "همه ما اميدواريم كه دولت تركيه بار ديگر همچون گذشته استراتژي خصمانه و جنگجويانه خاص خود را پي گيرد تا بار ديگر توجه جهانيان به موضوع نسلكشي ارمنيان معطوف گردد. اين بار ما ميتوانيم تنها از عكسالعملها و جنجالهاي دولت تركيه كه در قبال اين لايحه به راه ميافتد، استفاده نمائيم، زيرا به احتمال بسيار زياد در شرايط كنوني به دليل در اكثريت قرار داشتن جمهوريخواهان در كنگره، بررسي و تصويب هر گونه طرحي در خصوص موضوع نسلكشي ارمنيان حداقل براي آينده نزديك محتمل به نظر نميرسد، و اين در حالي است كه اواخر سال گذشته ميلادي در حالي كه انتظار ميرفت به لحاظ اكثريت داشتن نمايندگان دمكرات در كنگره لايحهاي در محكوميت وشناسايي نسلكشي به تصويب برسد، به لحاظ پاره اي ملاحضات سياسي و تحولات و رويدادهاي خاص منطقهاي، كنگره اين لايجه را از دستور كاري خارج و بررسي آن را به فرصتي ديگر موكول كرده بود.
البته سياستها وعملكردهاي تركيه در پارهاي مواقع ميتواند شرايط مساعدي را براي ما فراهم آورد. چنانچه به لحاظ موضعگيريها و عملكردهاي آنكارا در خصوص موضوع ارمنيان و يا ديگر مسائل منطقهاي و بينالمللي برخورد و يا بحراني در روابط تركيه و آمريكا پديد آيد، در آن صورت اين امكان وجود دارد كه كاخ سفيد از تصويب لوايحي به نفع ارمنيان حمايت به عمل آورد. اما تا آن زمان جامعه ارمنيان آمريكا موضوع شناسايي و محكوميت نسلكشي را در اولويت برنامههاي هر ساله خود قرار داده و تحت هر شرايطي آن را پي خواهند گرفت و دولت تركيه را وادار خواهد ساخت تا ميليونها دلار صرف فعاليتهاي لابي و تبليغاتي خود كند.
نويسنده در پايان مقاله به جامعه ارمنيان آمريكا توصيه ميكند كه در سال جاري ميلادي به غير از پيگيري لايحه شناسايي نسلكشي ارمنيان به چند مورد ديگر نيز توجه كنند. وي در اين باره مي نويسد: "جامعه ما بايد در سال جاري از پيگيري و طرح شناسايي نسلكشي فراتر رفته از كنگره بخواهد موارد زير را نيز مد نظر داشته باشد.
-دولت تركيه را وادار نمائيد تا كليساها و ابنيه مقدس ارمنيان را كه غصب كرده است به خليفهگري ارمنيان استانبول بازپس دهد تا اين اماكن نه به عنوان موزه، مسجد و يا مراكز توريستي، بلكه به عنوان مكاني مقدس كه به ارمنيان تعلق دارد، به عنوان يك كليسا مراسم مذهبي در آن برگزار گردد. (1)
-ياد رافائل لمكين را گرامي داريد. كسي كه تحت تاثير قتلعام ارمنيان براي اولين بار واژه نسل كشي را به عنوان يك اصطلاح حقوقي مطرح نمود.
-محاصره ارمنستان از سوي تركيه و جمهوري آذربايجان پايان دهد.
-از حقوق اقليت هاي ساكن در تركيه (آشوري ها، علوي ها، ارمنيان، اعراب، يوناني ها، يهودي ها و كرد ها) حمايت به عمل آورد.
نگارنده مقاله در پايان از جامعه ارمنيان آمريكا خواسته است تا با در نظر گرفتن تحولات در حال وقوع در آفريقا، خاورميانه و جهان عرب و پديدار شدن شرايط نوين منطقه اي فعالانه براي پي گيري حقوق و منافع ملت ارمني كوشا باشند.
زير نويس: --------------------------
1- 1- اواسط ماه ژوئيه (اواخر تيرماه) كميته روابط خارجي مجلس نمايندگان آمريكا با 43 راي مثبت و 1 راي منفي طرحي را به تصويب رساند كه در آن از تركيه خواسته شده است تا كليسا هاي غضب شده اقليت هاي مسيحي آن كشور را به آنان باز پس داده و فشار عليه آنان را پايان دهد.-آراكس-
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر