۱۳۸۹ بهمن ۲۴, یکشنبه

بیانیه روسای مشترك گروه مینسک پس از دیدار از ارمنستان و آذربایجان

روسای مشترك گروه مینسک سازمان امنیت و همکاری اروپا ديروز 12 فوريه ( 23 بهمن ماه) پس از پایان سفر به ارمنستان و آذربایجان و ملاقات و گفتگو با مقامات ارشد اين دو كشور از جمله رييس جمهور، وزرای امور خارجه و دفاع اعلام کردند: " زمان برداشتن گام نهایی برای صلح در راستای حل مسئله قراباغ رسیده است." در بیانیه اين گروه بر گامهای مثبتی که در نشست سال گذشته روساي جمهور دو كشور در آستاراخان برداشته شد، تاکید گردید .
روسای مشترك گروه مینسک شامل نماينده روسيه، آمريكا و فرانسه، طرفین را برای حل مسئله از راههای صلح آمیز دعوت به آغاز مرحله ای جدید نموده و به هر دوکشور توصیه کردند که از بیانات شدید اللحن دوری کنند. يادآور مي گردد كه اين گروه از سوي سازمان امنيت و همكاري اروپا وظيفه ميانجيگري ميان طرفين متخاصم اين مناقشه را بر عهده دارد.


۱۳۸۹ بهمن ۲۱, پنجشنبه

"مدرسه ارمني در آينه زمان"

مسوول برگزاري نمايشگاه در اصفهان: نقشه معماري مدرسه از ويژگي‌هاي خاص آن است
خبرگزاري دانشجويان ايران - اصفهان
سرويس: شهرستان‌ها 1389/11/20
به مناسب يكصدوسي‌امين سالگرد تاسيس مدرسه "آرمن" (مرکزي) و صدودهمين سالگرد تاسيس مدارس "کانانيان" و "کاتارينيان" نمايشگاه مدرسه ارمني در آينه زمان برگزار شد.
مسوول برگزاري نمايشگاه مدرسه ارمني در آينه زمان درخصوص اين نمايشگاه گفت: نمايشگاه از دو بخش تشکيل شده است؛ يک بخش شامل نمونه‌هايي از فرم لباس دانش آموزان و معلمان مدارس است که قديمي ترين نمونه آن مربوط به سال 1850ميلادي است و در کنار لباس‌هاي به نمايش درآمده عکس دانش آموزان و معلمان نيز با همان البسه به نمايش گذاشته شده است.
"کارين درماتوروسيان" در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا) منطقه اصفهان، با بيان اينکه عکس‌هاي به نمايش درآمده همگي متعلق به کلکسيون "لئون ميناسيان" است، اظهار داشت: قديمي‌ترين عکس مربوط به سال 1800ميلادي است.
بخش دوم نمايشگاه شامل کتاب‌هاي آموزشي و وسايل و تجهيراتي است که در مدارس جلفا مورد استفاده بوده که شامل برجسته نما، اسلايد، نقشه‌هاي قديمي دستگاه توليد برق، دستگاه تقطير، افلاک نما و ميکروسکوپ است.
وي افزود: در حال حاضر آزمايشگاه مدرسه کانانيان جزو يکي از بهترين آزمايشگاه‌هاي مدارس منطقه 3 آموزش و پرورش اصفهان است.
مسوول برگزاري نمايشگاه با اشاره به عکس بانو "مانوک هردانانيان" گفت: نخستين مدرسه دخترانه ارامنه در سال 1858 در جلفا توسط ايشان بنا شد.
وي ادامه داد: بانو هردانانيان متولد جلفاي اصفهان و از خانواده فقيري بود، وي مدتي ايران را ترک کرده و دراندونزي زندگي مي‌کرد، سپس به ايران بازگشت و کلاس‌ها را در دير "کاتارينه مقدس" براي دختران برگزارکرد، پس از مدتي نيز اولين مدرسه را در جلفاي اصفهان تاسيس كرد.
وي ادامه داد: پس از وي همسر "گئورگ کانانيان" بنا به وصيت شوهرش مدرسه کانانيان را به عنوان اولين مدرسه دخترانه ارمني درمنطقه جلفا اصفهان ساخت و آن را به نام شوهرش کانانيان نامگذاري کرد.
درماتوروسيان يکي از ويژگي‌هاي خاص مدرسه کانانيان را نقشه معماري آن توسط مهندسان روسي در مسکو دانست و گفت: براي ساخت آن مواد و مصالح از روسيه به ايران آورده شد و در سال‌هاي ابتداي شروع به کار کانانيان به عنوان مهد کودک مورد استفاده بود.
وي بيان داشت: آلات موسيقي، دستگاه چرخ خياطي و وسايل و ابزار نجاري گواه آن است که دانش آموزان اين مدرسه درزمينه‌هاي هنري نيز آموزش‌هايي را دريافت مي‌کردند.
هم چنين "ريما سيمونيان"، معاون راهنمايي و دبيرستان کانانيان با بيان اينکه مدرسه کانانيان به خاطر قدمت و زيبايي ساختمان و بار علمي دانش آموزان و فارغ التحصيلان به عنوان يکي از 8 مدرسه ماندگار ايران و يکي از مدارس ماندگار اصفهان ثبت شده است، گفت: امسال نيز مدرسه کانانيان در بين مدارس ارمني زبان دنيا توانست رتبه دوم را به دليل تلاشي که براي حفظ زبان ارمني در ايران انجام داده است، کسب كند.
وي در گفت‌وگوبا خبرنگار ايسنا منطقه اصفهان، اظهار داشت: با توجه به اينکه حدود چند ماه است با ساخت مجتمع آموزشي در محوطه مدرسه آرمن دانش آموزان مدرسه کانانيان و کاتارينيان به اين مجتمع انتقال داده شده‌اند، پيشنهاد مي‌کنم فضاي مدرسه کانانيان و کاتارينيان به موزه آموزش و پروش تبديل شود.
وي خاطرنشان کرد: از حدود 500 دانش آموز ارمني در اصفهان 150 دانش آموز دختر در مدرسه کانانيان مشغول به تحصيل هستند.
نمايشگاه مدرسه ارامنه در آينه زمان از 19 تا 25 بهمن ماه صبح‌ها از ساعت10 الي 12 و عصرها از ساعت 16 الي 18 در مجتمع آموزشي کانانيان داير است.

۱۳۸۹ بهمن ۲۰, چهارشنبه

«ارمنستان و مسئلة قراباغ» در گفتگوي آقاي فرهاد كليني با ايراس

ايراس. ۱۹ بهمن ۱۳۸۹: هرچند موضوع قراباغ و خصومت آذربايجان و ارمنستان بر سر اين موضوع در ظاهر «راكد» به نظر مي‌رسد، اما تحليل‌گران بر اين تأكيد دارند كه اين مسئله در عمق كاملاً فعال است كه از جمله نمودهاي آن مي‌توان به تشديد اتهام‌پراكني‌ها ميان باكو و ايروان در باب نقض آتش‌بس در خطوط مرزي، تهديد آذربايجان به اقدام نظامي براي حل مسئلة قره‌باغ و در مقابل پاسخ قاطع ارمنستان مبني بر آمادگي براي مقابل با هرگونه تقابل نظامي اشاره كرد. در سوي ديگر، هرچند به نظر مي‌رسد كه امريكا پس از بهبود نسبي روابط با روسيه به حوزة منافع اين كشور التفات بيشتري نشان مي‌دهد و به ويژه دامنة فعاليت مسكو را در قفقاز جنوبي بازتر گذاشته، اما تغيير در توازن قدرت‌هاي فرامنطقه‌اي دخيل در قفقاز جنوبي نيز از آنچه تصور مي‌شود، پيچيده‌تر است. در اين بين، هم‌چناني كه ايران تأكيد كرده، به نظر مي‌رسد بهينه‌ترين راه‌كار حل مسائل قفقاز جنوبي، محوريت يافتن كشورهاي اين منطقه در اين موضوع و كمك دولت‌هاي مهم منطقه‌اي نظير ايران، روسيه و تركيه به اين امر است. مؤسسه مطالعات ايران و اوراسيا (ايراس) در همين راستا و براي تدقيق هرچه بيشتر جوانب بحران قره‌باغ و به نگاه ارمنستان به اين موضوع، گفتگويي را با آقاي فرهاد كليني، سفير سابق كشورمان در ارمنستان ترتيب داده كه مشروح آن در ادامه از نظر مي‌گذرد؛

- جناب آقاي كليني، اوضاع فعلي پيرامون موضوع قره‌باغ را چگونه ارزيابي مي‌كنيد؟ با عنايت به ايراد برخي سخنان از سوي مقامات ارمني و آذري و به ويژه تأكيد اخير سارك‌سيان در خصوص اينكه «ارمنستان از جنگ با آذربايجان واهمه‌اي ندارد»، آيا اين سخنان را تحّركي جديد در موضوع قره‌باغ مي‌دانيد يا اينكه اين اظهارنظرها تكرار كليشه‌هاي سابق است؟
- همچنان كه اطلاع داريد و تحركات در خطوط مرزي ميان آذربايجان و ارمنستان در قره‌باغ نشان مي‌دهد، طي ماه‌هاي اخير نقض آتش‌بس به صورت ادواري و متناوب در اين منطقه صورت پذيرفته و هر يك از دو كشور طرف مقابل را مقصر اين مسئله معرفي كرده‌اند. از طرف ديگر،‌ بيانيه‌‌ها و اظهارنظرهاي برخي مقامات آذري و ارمني راجع ‌به ‌حل مسئلة قره‌باغ از مسير نظامي شدت و لحن شديدتري به خود گرفته است. مرور مفاد و محتواي مذاكرات مختلفي كه بين طرفين چه به صورت چندجانيه از جمله با ميانجي‌گري روسيه و چه در گذشته از سوي گروه مينسك دنبال مي‌شده، گواه آن است كه هم‌اكنون تفاسير گوناگوني بين طرفين در خصوص چهارچوب و مفاد هلسينكي وجود دارد. البته، اينكه شرايط موجود قره‌باغ معطوف به وضعيت دروني منطقة قفقاز جنوبي است و يا اينكه زاييدة يك تحريك بيروني، به نظر مي‌رسد كه تحريك بيروني نقش بيشتري را در تحولات پيرامون اين موضوع ايفا مي‌كند. اين نيروي بيروني تلاش دارد تا با توجه به شرايط، بعضي جابجايي‌ها و تحولات كه در سطح منطقه صورت مي‌پذيرد، را به نفع خود مديريت كند. با اين ملاحظه، موضوع قره‌باغ الزاماً موضوع «راكدي» نيست و هر چند ممكن است در سطح «راكد» جلوه كند، اما در «عمق» تحركات مشخصي قابل شناسايي است.

- مقامات آذري در مقاطع مختلف بر امكان توسل به زور براي حل مسئله قره‌باغ تأكيد كرده‌ و در مقابل، مقامات ايروان نيز قاطعانه بر آمادگي براي دفع هر گونه حمله نظامي تصريح كرده‌اند. دورنماي چنين تحولي (بروز جنگي ديگر در خصوص قره‌باغ) را چگونه ارزيابي مي‌كنيد؟
- البته، ورود آذربايجان و ارمنستان به يك نزاع سيستمي و يا جنگ ناگهاني به نفع هيچ كدام از طرفين نيست. آنچه از شرايط موجود در منطقه نيز برداشت مي‌شود، اين ضرورت را مورد تأكيد قرار مي‌دهد كه بايد ظرفيت ديپلماسي و عناصري كه مي‌توانند به يك نوع انعطاف برابر كمك كنند تقويت شوند. افزون بر اين بايد به طرفين اين موضوع كمك كرد تا وارد يك حوزة مشترك ثانوي شوند و اينكه كمك شود تا سير تحولات از مسير يك ستيز جديد دور شده و باكو و ايروان وارد حوزة تقويت تعامل شوند. همان طور كه مي‌دانيد موضوع قره‌باغ الزاماً موضوعي نيست كه تصميم‌گيرندگان اصلي آن در درون اين موضوع يعني خاك قره‌باغ قرار داشته و قابل تحليل باشند. شرايط و بازيگراني در حوزة پيراموني و بيروني منطقة قفقاز وجود دارند و اين نكته مهم است كه آنها ژئولوپيتيك حساس قفقاز را چگونه تحليل مي‌كنند. كيفيت رقابت‌هايي كه كماكان امتداد آن بين حوزة شرقي و غربي قفقاز وجود دارد نيز حائز اهميت است. اينها عواملي است كه مي‌توانند وضعيت بحران را در اين منطقه تشديد كنند. افزون بر اين، مسئله سياست‌هاي انرژي در منطقه كه از سوي كشورهاي غربي و با هدف حذف نقش روسيه در اين زمينه دنبال مي‌شود، طبيعتاً‌ مي‌تواند برخي سئوالات را به وجود آورد.

- ارتباط بحران‌هاي دورني منطقة قفقاز و ديدگاه‌هاي بازيگران منطقه و فرامنطقه‌اي در خصوص اين بحران‌ها را چگونه ارزيابي مي‌كنيد؟
-كنش روسيه در خصوص بحران‌هاي آبخازيا‌، اوستياي جنوبي و قره‌باغ متفاوت ارزيابي مي‌شود. مسكو هر چه به مرزهاي خود نزديك‌تر مي‌شود، سياست «پر‌شدت‌تري» را مطمح‌نظر قرار مي‌دهد و طبيعي است كه نسبت به گرجستان حساسيت‌ و پاسخ‌هاي ژئوپوليتيكي داشته باشد. اما روسيه در مورد قره‌باغ اين حساسيت‌ها را ندارد كه به تبع آن وارد موضوع شناسايي پديدة قره‌باغ شود. لذا، تفاوتي مشهودي بين نگاه روسيه به بحران‌هاي شمال و جنوب حوزة قفقاز قابل شناسايي است. به نظر مي‌رسد ارمنستان تلاش مي‌كند، با توجه به مدل‌هايي كه در درون و يا بيرون قفقاز مطرح شده و با درنظرداشتِ موضوعاتي از جمله كوزوو و تحولاتي كه پيرامون اوستياي جنوبي مشاهده مي‌كند، رفتار خود با پديدة قره‌باغ را تنظيم نمايد. ايروان هم‌چنين سعي دارد از بسياري از موضوعات فعال در عرصة بين‌الملل به عنوان ذخير‌ه‌اي در مذاكرات خود پيرامون اين موضوع استفاده كند.
در اين ميان، نگاه آذربايجان با ديدگاه روسيه و ارمنستان متفاوت است. باكو احساس چندپارگي داشته و احساس مي‌كند كه با توجه به شرايط موجود و با عنايت به يك دورة طولاني از مناقشة پيرامون قره‌باغ، دچار يك محدويت جديد ژئوپوليتيكي شده است. به همين خاطر تلاش مي‌كند كه بدون در نظر گرفتن برخي اتقافات جديد در عرصة بين‌الملل بر اساس مدل «وستفاليا» ديدگاه هاي خود را در موضوع قره‌باغ دنبال كند، لذا كماكان با تمركز بر حقوق خود در اين خصوص اقدام و رفتار مي‌كند. در سوي ديگر، مدلي كه غرب در برخورد با بحران‌هاي جنوب و شمال قفقاز دنبال مي‌كند ناشي از يك نگاه ابزاري است، يعني استفاده از بحران براي افزايش حضور و نفوذ خود. به عبارت ديگر، دولت‌هاي غربي بر اساس يك نوع هرج و مرج سازنده به بحران‌هاي قفقاز مي‌نگرند.

- چندي پيش در پارلمان ارمنستان طرح استقلال قره‌باغ از سوي نمايندگان حامي دولت رد شد. اين مسئله، مواضع اصول ايروان در اين خصوص و امكان عملياتي شدن آنها را چگونه ارزيابي مي‌كنيد؟
- در پاسخ به اين سئوال، ابتدا بايد ديد كه موضوع استقلال قره‌باغ واجد چه مفاهيم و معاني است. آيا هدف از استقلال قره‌باغ، تفكيك آن از تماميت ارضي آذربايجان است، يا استقلال قره‌باغ به عنوان بخشي كه از قلمرو ارمني مطمح‌نظر است و يا اينكه خود قره‌باغ مي‌خواهد به عنوان يك هويت سياسي جديد در منطقه ظاهر شود. با اين ملاحظه، هر كدام از اين سناريو‌ها، معاني و تفاسير خاص خود را دارند. در شرايط حاضر، به نظر مي‌رسد كه ارمنستان تلاش مي‌كند كه هم‌زمان قدرت انعطاف خود را براي ورود به برخي تعاملات نشان دهد. البته بايد توجه داشت كه جريان قره‌باغ در حوزة ارمنستان الزاماً يك جريان تابع نيست. مي‌دانيد كه جريان قره‌باغي به صورت كلي در بافت و هويت ارمني نقش خاص و ويژه‌اي دارد. همين امروز، رئيس‌جمهور قبلي ارمنستان يعني آقاي كوچاريان و رئيس‌جمهور فعلي يعني آقاي سركسيان هر دو عضو كميتة قره‌باغ بوده و قره‌باغي هستند.
به همين خاطر، در پاسخ به اينكه مواضع اصولي ارمنستان در اين خصوص چيست؟ طبيعتاً بايد پاسخ در چهارچوب يك اجماع ملي در داخل ارمنستان مورد بررسي قرار گرفته و اين مواضع اصولي در اين فضا تحليل شود. با اين ملاحظه، پاسخ به اينكه در پارلمان ارمنستان موضوع استقلال قره‌باغ به عنوان يك ماهيت رد شده و يا اينكه با توجه به شرايط موجود اين موضوع از دستور كار خارج شده، بايد بر اساس جهت‌گيري‌هاي آتي مورد قضاوت قرار داد. بايد به اين موضوع نيز توجه داشت كه آقاي سارك‌سيان طي سخناني اخيراً موضوع استقلال قره‌باغ را در چهارچوبه‌هاي سنتي مطرح و اشاره كرده كه تحولات پيرامون اين موضوع بعد از فروپاشي شوروي، بر اساس هويت تاريخي و سنتي اين منطقه پيش رفته است. با اين ملاحظه، ما از يك سو شاهد موضوع‌گيري‌هايي چون موضع آقاي سارك‌سيان و از سوي ديگر شاهد طرح استقلال قره‌باغ در پارلمان اين كشور هستيم. لذا، مي‌توان چنين نتيجه گرفت كه ارمنستان بر اساس هوش، ذكاوت و نرم‌افزار خود تلاش مي‌كند تا شرايط را مديريت كند.

- برخي با اشاره به نفوذ بي‌ترديد روسيه در قفقاز جنوبي از جمله ابتكار انحصاري اين كشور در برگزاري ديدارهاي متعدد دوجانبه ميان رؤساي جمهور ارمنستان و آذربايجان، همچنان آن را «شاه‌كليد» حل موضوع قره‌باغ مي‌دانند. ديدگاه شما در اين خصوص چيست؟
- به اعتقاد من «شاه‌كليد» حل موضوع قره‌باغ كشورهاي منطقه هستند و طبيعتاً روسيه تلاش مي‌كند تا با همكاري با اين كشورها موضوع قره‌باغ را دنبال كند. مسكو به خوبي مي‌‌داند كه سياست يك‌سوية آن در حوزة قفقاز ممكن است با اقبال كشورهاي دروني اين منطقه مواجه نشود. ما پديدة گرجستان را مي‌بينيم و در گذشته نيز عنصر روس‌گريزي كه در آذربايجان مشاهده مي‌شد را تجربه كرده‌ايم. در اين شرايط، شريك اصلي روسيه در منطقه عمدتاً ارامنه بوده‌ و آنها سعي كرده‌اند به عنوان نقطة اتكاء استراتژيكي روسيه در منطقه ايفاي نقش كنند. اينكه حالا روسيه بخواهد با يك بي‌اعتنايي جديد به نقطة اتكاء استراتژيك خود وارد يك نوع تعاملات جديد شود، در بحث سياست حقيقي (real policy) سئوالاتي را پديد مي‌آورد. واقعيت اين است كه مسكو در ديپلماسي رسمي و اعلامي تلاش مي‌كند تا خود را به عنوان يك ميانجي‌گر موفق نشان دهد كه اين مسئله قابل توجه و قابل تأمل است.
از سوي ديگر، نقش ساير بازيگران از جمله فرانسه و امريكا كه عمدتاً سعي كرده‌اند از طريق گروه ميسنك جايگاه خود را حداقل در حوزة ميانجي‌گري تقويت كنند، قابل تأمل است. تجربة موجود از تلاش‌هاي اين گروه، خصوصاً‌ از نگاه باكو تاكنون موفق نبوده است. رهبران باكو بارها تأكيد كرده‌اند كه گروه ميسنك بعد از ساليان دراز هيچ دست‌اورد مشخصي ايجاد نكرده و به همين خاطر عملكرد آن در حوزه‌هاي مختلف سياسي، پارلماني و رسانه‌اي آذربايجان با انتقادهايي مواجه بوده است. در اين جا مسئله ميزان كارآمدي در ميانجي‌گري مطرح است. به هر حال روسيه با توجه به حضور سنتي و تاريخي خود در قفقاز جنوبي علاقمند است كه به عنوان محور وحدتِ اين منطقه مطرح باشد. اينكه روسيه به عنوان اين محور مطرح شود، نكتة مثبتي است، اما اينكه اين كشور بخواهد در حوزة قفقاز يك سياست انحصاري را دنبال كند به نظر مي‌رسد كشورهاي اروپايي و امريكا خيلي موافق با اين موضوع نباشند. در اين ميان، ارمنستان با عنايت به نوع ديپلماسي متفاوت آن نسبت به ديپلماسي آذربايجان به لحاظ شدت و تكنولوژي فكر، ديدگاه متفاوتي نسبت به حضور روسيه در قفقاز جنوبي دارد.

- برخي با اشاره به تحولات اخير در روابط روسيه و امريكا، بر «سهل» شدن رويكرد واشنگتن نسبت به منافع روسيه در «سي‌آي‌اس» از جمله در قفقاز جنوبي و از جمله در ارمنستان تأكيد دارند. آيا تغييري در رويكرد غربي‌ها در خصوص موضوع قره‌باغ رخ داده است. به عبارت ديگر آيا در وزن طرفين فرامنطقه‌اي اين موضوع تغييراتي ايجاد شده است؟
- بايد به مهم توجه داشت كه تغيير توازن در قفقاز موضوع ساده‌اي نيست. چرا كه همه مي‌دانند كه قفقاز يك پل استراتژيك بين حوزة درياي سياه و حوزة درياي خرز است و به هرحال قفقاز و كوه‌هاي صعب‌العبور آن همواره براي قدرت‌هاي فرامنطقه‌اي جذاب و به همين دليل محل رقابت بوده است. در سوي ديگر، اينكه بعد از امضاء پيمان استارت جديد، اين پيمان يك حاشية ژئوپليتيكي ايجاد كرده يا خير، به نظر مي‌رسد كه امريكا عزم و شدت قبلي در تحريك انقلاب‌هاي رنگي را فعلاً كنار گذاشته و «چراغ خاموش حركت مي‌كند». در مقابل، آستانة حوزة نزديك روسيه يا حاشية نزديك اين كشور امروزه تا حدودي محل ترديد قرار گرفته است. يعني با توجه به اينكه مسكو تمركز خود را به عنوان قدرت اول و تعيين كننده در يورآسيا متمركز كرده و در مقابل، آستانة ژئوپوليتيكي اين منطقه محل سئوال قرار گرفته، سئوال اين جاست كه آيا اين آستانه شامل قفقاز جنوبي مي‌شود يا خير؟ به نظر مي‌رسد كه اين موضوع الزاماً‌ با استقبال آشكار برخي جريانات غربي مواجه نباشد. هرچند اين احتمال را نبايد از نظر دور داشت كه ممكن است امريكا در حوزة ديپلماسي پنهان خود با اين شدت تعامل روسيه با قفقاز جنوبي موافق باشد. بر همين اساس، اخيراً دستگاه‌هاي سياست خارجي و امنيتي روسيه نسبت به چرايي تحريكات قبل از ورود سفير جديد امريكا به آذربايجان حساس شده و طرح‌هاي بدون آرمي را مطرح مي‌كردند مبني بر اينكه آذربايجان را وارد يك نوع عرصة جنگ سريع كنند.

- برخي بر نزول جايگاه ايران در قفقاز جنوبي و عدم توان آن به دخالت موثر در موضوع قره‌باغ تأكيد دارند. ديدگاه شما در اين خصوص و علل اصلي آن چيست؟ ايروان در خصوص مشاركت تهران در حل موضوع قره‌باغ چه ديدگاهي دارد؟
- در ابتدا بايد اشاره كرد كه جايگاه ايران در قفقاز جنوبي انكار‌ناپذير است. اما اين موضوع الزاماً به اين معنا نيست كه ايران بخواهد خود را به عنوان تنها ميانجي وارد اين موضوع كند. در مقابل، ايران همواره تلاش داشته تا بر اساس يك عقلانيت راهبردي و ژئوپوليتيكي به منطقه نگاه كند. به همين خاطر هموارة تأكيد تهران اين بوده كه هستة اصلي امنيت در درون خود قفقاز است و سه ارمنستان، آذربايجان و گرجستان بايد تأمين امنيت اين منطقه را به عهده داشته باشند. بر اساس اين ديدگاه، كشورهايي چون ايران، تركيه و روسيه به عنوان كشورهاي مهم پيراموني مي‌توانند به عنوان پشتيبان و كمك‌كننده به اين پروسه ظاهر شوند. در اين ميان، هرچند تركيه طي سال‌هاي اخير مدل‌هاي مختلفي از ميانجي‌‌گري را در منطقه دنبال كرده و در مواردي نيز موفق بوده، اما در حوزة قفقاز نتوانسته نقش سازندة خود را ايفا كند. اين مسئله بيش از هر چيز به واسطة نوع، كيفيت و عزم ميانجي‌گيري در قفقاز و اينكه اين فرايند به چه ميزان جدي و حساس است، بستگي دارد. با اين ملاحظه، به اعتقاد من، حل يك‌جانبه موضوع قره‌باغ تلاش بسيار سختي را مي‌طلبد. اما اگر اين مسئله در يك مثلث همكاري در درون قفقاز و نيز در پيرامون اين منطقه صورت پذيرد، مي‌تواند آيندة روشن‌تري را براي اين منطقه رقم بزند.
در خصوص اينكه نگاه ايروان به تهران و ميانجي‌گري ايران در موضوع قره‌باغ چيست، بايد اشاره كرد كه اين نگاه يك نوع امتداد همكاري است. توجه داريد كه اخيراً اصطلاحي كه آقاي سارك‌سيان براي همكاري با ايران به كار برد، همان اصطلاحي بود كه سال‌هاي 2-1991 آقاي تر‌پتروسيان به كار مي‌برد كه هم‌اكنون به عنوان رهبر جنبش ملي ارامنه در مقام اپوزيسيون دولت فعلي ايروان فعاليت مي‌كند. اين دو تأكيد كرده‌اند كه نقش ايران براي ارمنستان همانند نقش يك شش تنفسي است كه به وسيله آن ايروان مي‌تواند با محيط بين‌الملل رابطه برقرار كند. افزون بر اين، هم‌اكنون روابط اقتصادي مناسبي نيز بين طرفين در جريان است. به اعتقاد من، طبيعي است كه با حل تدريجي مسائل در منطقة قفقاز جنوبي ظرفيت همكاري ايران با همسايگان شمالي آن افزايش يابد و اين دو مسئله با هم در يك رابطة متقابل هستند. به همين خاطر به نظر مي‌رسد كه نگاه ايروان به تهران يك نگاه معقول است كه مي‌توان به توسعه و گسترش آن در آينده اميدوار بود.
(ايراس _ موسسه مطالعات ايراو و اورآسيا)

300 سالگی شاعر و موسیقیدان ارمنی

ايراس: گرامیداشت سیصد سالگی سایات نووا، (آروتين- هاروطيون) شاعر و موسیقی شناس برجسته ارمنی در ارمنستان در سطح عالی برگزار می شود. به گزارش خبرگزاری کتاب ایران؛ پروفسور توماس پاگاسیان، راهبر گروه موسیقی «سایات نووا» در گفتگو با خبرنگاران این کشور ابراز داشت: "سیصد سالگی سایات ناوا به جز در ارمنستان در منطقه ارمنی نشین گرجستان- جاواخك نیز گرامی داشته می شود و قرار است در چارچوب این جشن که با همکاری سازمان علمی فرهنگی ملل متحد- یونسکو بر پا می شود، جشنواره بین المللی موسیقی و کنفرانس علمی با شرکت اهل هنر و فرهنگ کشور های مختلف، از جمله گرجستان و ترکیه صورت گیرد".
به گفته این هنرشناس همچنین در نظر است سال 2012 در ارمنستان به خاطر بزرگداشت این شاعر و موسیقی شناس معروف به عنوان سال «سایات نووا» اعلام شود. به این مناسبت قرار است لوح فشرده موسیقی های ساخته سایات ناوا که توسط هنرمندان ارمنی اجرا شده اند نیز منتشر شود. سایات ناوا در سال 1712 میلادی در شهر تفلیس پایتخت گرجستان به دنیا آمد و در طول زندگی اش آثار باارزشی را که شامل شعر و سرود به زبان های ارمنی، گرجی و ترکی است، خلق کرد. هر چند برخی محافل گرجی ادعا دارند که این شاعر متعلق به آنهاست، ولی به گفته کارشناسان، یک کنفرانس علمی که قرار است در همین سال در زمینه آموزش اندیشه و افکار ناوا در ارمنستان برگزار شود، این موضوع را روشن خواهد کرد.