۱۳۹۰ اسفند ۲۹, دوشنبه

فرا رسيدن بهار طبيعت و نوروز باستاني
بر عموم هموطنان مبارك باد
سالي سرشار از خير و بركت براي همگان آرزومندي
م

هفته‌نامه آراكس


نيايش سال نو
سال نو بيا، آمدنت چه زيباست
اي سبز سبز در سبز
آن چنان بيا كه باران رحمتت
بشويد غبار دل‌هايمان را
و بروبد كينه ته نشسته در
يادها را.
من تو را در نام دخترم بهاره
پنهان خواهم كرد
هرم خورشيدت را، در نام پسرم فرشيد
نهان خواهم كرد.
آه ... دلم مي‌خواهد كين آرزو
رويا نباشد.


اي سبز سبز در سبز
آن چنان بيا،
كه طنين بمب‌هاي ناپالم
و نارنجك‌هاي مرگ آفرين،
خواب نرم كودكان‌مان را
پريشان نكنند،
كه تا كوچ نكنند پرنده‌هاي صلح و دوستي
به ناكجاآباد و كنج خلوت‌هاي دور.


آه ... دلم مي‌خواهد كه باز هم آنان
بر شاخه‌هاي چنار كوچه‌مان،
جوجه كنند،
و در باغ همسايه ببينم باز،
پدر بزرگ گيسوان نوه‌اش،
و دخترم كره اسبش را
شانه مي‌زند.
آنچنان بيا، كه داغي گلوله جنگ اربابان زور
در سينه‌ي هيچ انساني ننشيند.
تا نخراشد مادر جگر سوخته‌اي
از مرگ جگرخراش جگرگوشه‌اش.
اي بهارم بيا «اما آنچنان بيا»


كين انسان‌هاي «پيشرفته»
از پرندگان زيبا و رنگارنگ
بياموزند،
با هم همراز شوند، در پرواز شوند.


كه باشد نام انسان زيورشان
كه تا پر كشيم
از زمين تا كهكشان.


اديك مهرابي