۱۳۸۷ آبان ۲۸, سه‌شنبه

يك سند آمريكايي ثابت مي كند كه جمهوري تركيه ادامه دهنده سياست هاي امپراتوري عثماني است

آناني كه سعي دارند تركيه امروزي را از زير بار مسئوليت قتل عام ارمنيان نجات دهند در واقع خواهان متهم ساختن امپراتوري عثماني به جاي جمهوري تركيه هستند. اگر چنين است، در آن صورت عجيب است كه چرا مسئولان ترك، كه به طرق مختلف سعي در انكار اسناد قتل عام ارمنيان نموده اند، چرا راه ساده انداختن طوق اتهام قتل عام را بر گردن امپراتوري منقرض شده عثماني بر نمي گزينند.
توضيحي كه اغلب در اين باره داده مي شود اين است، كه ترك ها به عنوان ملتي مغرور، نمي توانند بپذيرند كه اصلاف شان جنايتي شيطاني براي از بين بردن ملتي كامل را به اجرا گذارده اند. و برخي نيز به مخالفت برخاسته اند كه اگر جمهوري تركيه عثماني ها را به قتل عام ارمنيان متهم سازد در آن صورت خود به عنوان وارث امپراتوري قانوناً پاسخگو خواهد بود.
در هر حال، طي سال هاي اخير و به خصوص با تحقيقات مفصل و دشوار "تانر آكچام" محقق ترك در باره اين كه چرا مسئولين امروزي تركيه آمادگي پذيرش واقعيت هاي تاريخ خود و نيز متهم ساختن گذشتگان عثماني خود را ندارند در آن است كه در واقع جمهوري تركيه ادامه امپراتوري عثماني است. و حقيقتاً نيز بسياري از رهبران جمهوري تركيه از مسئولين بلندپايه عثماني بودند، كساني كه به شخصه در اجراي نژادكشي ارامنه حضور داشته اند. گذر اينچنيني رهبري از يك سيستم حكومتي به سيستمي ديگر موجب ادامه و پايداري سياست هاي ضد ارمني عثماني ها گرديد.
نگاه به گذشته ثابت مي كند كه سياست نژادكشي تركيه در حدود نيم قرن تداوم داشته، كه از قتل عام 300 هزار نفري سلطان عبدالحميد در سال هاي 1896- 1894تا كشتار 30 هزار نفر از ارامنه آدانا در سال 1909 توسط دولت ترك هاي جوان و سپس نژادكشي 1923- 1915 كه طي آن بيش از يك و نيم ميليون نفر از ارامنه كشته شده و بازماندگان ايشان از سرزمين آبااجدادي شان رانده شدند و بالاخره سياست كوچاندن و ترك سازي اجباري ارامنه توسط جمهوري تركيه همه و همه شاهدي بر اين مدعا هستند كه سياست نژادكشي همواره پي گيري شده است.
يك سند مهم از آرشيو دولتي آمريكا نيز، كه تاكنون تنها عده معدودي از روشنفكران بدان دسترسي داشتند، اخيراً در يك سايت اينترنتي تركي - ارمني ارايه شده است. اين سند به شكلي غير قابل انكار شهادت مي دهد كه ارامنه تا سال 1930 صرفاً به دليل تفاوت نژادي توسط جمهوري تركيه از زادگاه خويش ريشه كن شده و به نقاط مختلف كشور كوچانده شده اند.
سند فوق نامه اي است با طبقه بندي "فوق محرمانه" كه توسط "روبرت پ. سكينر" سفير وقت ايالات متحده در آنكارا، در سال 1936 به وزارت امور خارجه در واشنگتن ارسال شده است و در آن به كوچاندن اجباري ششصد هزار نفر از ارامنه از اعماق آناتولي به استانبول اشاره مي كند.
آقاي سفير مي نويسد: " اكثر كوچانده شدگان معتقدند كه تبعيدشان از آناتولي بخشي از سياست پاكسازي دولت بوده كه هدف از آن تبديل آناتولي به يك منطقه فقط تركي مي باشد. آنان تعريف مي كنند، كه در كليه شهرها و روستاهاي ارمني نشين پليس دست به تحريك مسلمانان زده است تا عليه ارامنه شوريده و ايشان را از زادبوم شان برانند. به ارامنه گفته شده كه بايد به استانبول بروند. آنان اموال خود را به مفت فروخته اند. مثلاً مي گويند يك رأس گاو كه چند صد ليره قيمت دارد را به پنج ليره فروخته اند. منابع خبري من مي گويند به ارامنه اجازه فروش اموال داده شده است تا هيچ كدام از ايشان نتواند بگويد كه او را مجبور به ترك زادگاهش كرده اند. اما فروش اموال در چنين شرايطي مطمئناً فرقي با ترك جبري ندارد".
سفير در ادامه گزارش خود مي نويسد: "ارامنه را مجبور به پياده روي تا ايستگاه هاي راه آهن كرده و سپس آنان را با قطار به استانبول رسانده اند. علت واقعي كوچاندن ارامنه معلوم نيست. اما احتمالاً از ميان برداشتن ارامنه يكي از اقداماتي است كه دولت در جهت عملي ساختن برنامه معروف و كلي ترك سازي آناتولي به كار مي بندد.
واقعاً در بين سال هاي 1920 و 1930 ارامنه اي كه از كشتار دست جمعي و قتل عام جان سالم به در برده بودند از خانه هاي خود در آناتولي به زور رانده شده و به ديگر مناطق تركيه و نيز كشورهاي همسايه تبعيد شدند. اين سياست نژادپرستانه در دهه 1940 به وضع ماليات هاي بسيار سنگين بر اموال ارامنه، يوناني ها و يهوديان و در سال 1955 به كشتار استانبول ختم شد، كه در آن تعداد كثيري از يوناني ها و نيز تعدادي از ارامنه و يهوديان به قتل رسيده و اموالشان تاراج شده و باقي مانده آن نيز به آتش كشيده شد.
ادامه وحشيانه كشتارها، نژادكشي و كوچ اجباري نشان دهنده اين واقعيت است كه حل ريشه اي مسئله ارمني همواره به عنوان يك استراتژي بلند مدت از سوي دولت هاي متوالي تركيه از سال 1890 تا به امروز ادامه يافته است.
و لذا جمهوري تركيه به لحاظ حقوقي مسئول كليه جنايت هايي است كه از سوي خود و نيز پيشينيان عثماني اش به اجرا گذارده شده است.

هیچ نظری موجود نیست: