در گزارشي كه با عنوان "بازي بزرگ جديد" در پايگاه اينترنتي هفته‌نامه نيوزويك منتشر شده با اشاره به سياست‌هاي هفت سال گذشته نومحافظه‌كاران آمريكا براي منزوي كردن جمهوري اسلامي ايران آمده است: "مسايل بسياري تغيير كرده است. اما با دور نماي نگاهي به آينده، آنچه عجيب به نظر مي‌رسد اين است كه دولت جديد آمريكا حتي دولتي كه تحت هدايت "جان مك‌كين" نامزد جمهوريخواهان باشد، ممكن است به فكر راهكارهايي براي نزديك شدن و همكاري با ايران براي كمك به توازن قدرت روسيه بيفتد".
در ادامه اين مقاله آمده است: "طي قرون گذشته هرگاه روسيه گام در قفقاز و يا آسياي مركزي نهاده است، ايراني‌ها نخستين كساني بوده‌اند كه نفس‌هاي گرم خرس را حس كرده‌اند. پادشاهي گرجستان قبل از اين كه در قرن نوزدهم به دست روسيه تزاري بيفتند، خراجگزار شاهان ايران بود. امپراطوري روسيه ده‌ها سال بعد به اين فشار ادامه داد تا اين كه نيروهاي آن حتي شهر تبريز را اشغال كردند".
نيوزويك مي افزايد: "اتحاد جماهير شوروي نيز تلاش كرد كه طرح‌هاي مختلفي را براي اجراي جمهوري سوسياليست فارسي به مرحله اجرا گذارد. اين بخش تاريخ در ياد و حافظه مردم ايران باقي است".
به نوشته اين هفته‌نامه، حركت روسيه به درون گرجستان پيام روشني دال بر اين امر بود كه روزهاي افول دامنه نفوذ روسيه تمام شده است.
در ادامه گزارش نيوزويك آمده است: "تاريخ قفقاز، درياي خزر و آسياي مركزي بار ديگر دستخوش خونخواهي تازه‌اي شده است. متغيرهاي مقابله و سازش در همسايگي ايران به پيچيدگي متغيرهايي شده كه در قرن نوزدهم و هنگام توسعه امپراطوري روسيه در مقابله با اقدامات آشكار نظامي امپراطوري انگليس وجود داشت. مقابله‌اي كه به "بازي بزرگ" معروف شد".
در اين گزارش با توصيه به مقامات سياسي آمريكا در خصوص بازنگري و تجديدنظر در سياست‌ها آمده است: "حاكميت ايران در كوتاه مدت از فوايد بازي روسيه در گرجستان و واكنش غرب به آن سود مي‌برد".
نيوزويك مي نويسد: "با توجه به بن‌بست موجود ميان مسكو و واشنگتن، اعمال تحريم‌هاي شديدتر در شوراي امنيت سازمان ملل عليه ايران بسيار سخت و اجراي تحريم‌هاي شوراي امنيت نيز دشوارتر خواهد بود. بنا بر اين شدت بخشيدن به تحريم‌ها تقريباً غيرممكن خواهد بود".
در ارزيابي اين مجله در خصوص مقابله نظامي با ايران آمده است: "در عين حال، احتمال حمله نظامي آمريكا يا تحت حمايت اين كشور به ايران نيز از بين رفته است. اين ايده هيچگاه مناسب نبوده و اكنون نيز ديوانگي بسيار خطرناكي براي ارتش آمريكا خواهد بود كه به اندازه كافي در ديگر مسايل درگيرند. اسرائيل نيز با همه نگراني‌ها بايد اين امر را درك كند".
در ادامه اين مقاله آمده است: "طي قرون گذشته هرگاه روسيه گام در قفقاز و يا آسياي مركزي نهاده است، ايراني‌ها نخستين كساني بوده‌اند كه نفس‌هاي گرم خرس را حس كرده‌اند. پادشاهي گرجستان قبل از اين كه در قرن نوزدهم به دست روسيه تزاري بيفتند، خراجگزار شاهان ايران بود. امپراطوري روسيه ده‌ها سال بعد به اين فشار ادامه داد تا اين كه نيروهاي آن حتي شهر تبريز را اشغال كردند".
نيوزويك مي افزايد: "اتحاد جماهير شوروي نيز تلاش كرد كه طرح‌هاي مختلفي را براي اجراي جمهوري سوسياليست فارسي به مرحله اجرا گذارد. اين بخش تاريخ در ياد و حافظه مردم ايران باقي است".
به نوشته اين هفته‌نامه، حركت روسيه به درون گرجستان پيام روشني دال بر اين امر بود كه روزهاي افول دامنه نفوذ روسيه تمام شده است.
در ادامه گزارش نيوزويك آمده است: "تاريخ قفقاز، درياي خزر و آسياي مركزي بار ديگر دستخوش خونخواهي تازه‌اي شده است. متغيرهاي مقابله و سازش در همسايگي ايران به پيچيدگي متغيرهايي شده كه در قرن نوزدهم و هنگام توسعه امپراطوري روسيه در مقابله با اقدامات آشكار نظامي امپراطوري انگليس وجود داشت. مقابله‌اي كه به "بازي بزرگ" معروف شد".
در اين گزارش با توصيه به مقامات سياسي آمريكا در خصوص بازنگري و تجديدنظر در سياست‌ها آمده است: "حاكميت ايران در كوتاه مدت از فوايد بازي روسيه در گرجستان و واكنش غرب به آن سود مي‌برد".
نيوزويك مي نويسد: "با توجه به بن‌بست موجود ميان مسكو و واشنگتن، اعمال تحريم‌هاي شديدتر در شوراي امنيت سازمان ملل عليه ايران بسيار سخت و اجراي تحريم‌هاي شوراي امنيت نيز دشوارتر خواهد بود. بنا بر اين شدت بخشيدن به تحريم‌ها تقريباً غيرممكن خواهد بود".
در ارزيابي اين مجله در خصوص مقابله نظامي با ايران آمده است: "در عين حال، احتمال حمله نظامي آمريكا يا تحت حمايت اين كشور به ايران نيز از بين رفته است. اين ايده هيچگاه مناسب نبوده و اكنون نيز ديوانگي بسيار خطرناكي براي ارتش آمريكا خواهد بود كه به اندازه كافي در ديگر مسايل درگيرند. اسرائيل نيز با همه نگراني‌ها بايد اين امر را درك كند".
Tehran Time
Yerevan Time
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر