طي سال هاي اخير نزديك به 120 هزار نفر از جمعيت 360 هزار نفري جمهوري خودمختار نخجوان براي رسيدن به زندگي بهتر، به ديگر كشورها كوچ كرده اند. اوضاع نابسامان اقتصادي اجتماعي حاكم بر نخجوان ساكنان اين منطقه خودمختار را مجبور به مهاجرت كرده است.نشريه "بيزيم بويل" ضمن چاپ اين خبر از قول "محمد طالبلي"، مدير مركز اطلاعات اقتصادي آذربايجان مي نويسد: "ساكنان نخجوان به علت بحران شديد اقتصادي اجتماعي به تركيه، روسيه و باكو مهاجرت مي كنند، در آنجا فقط بازنشستگان و كارمندان دولتي باقي مانده اند، براي ديگران نخجوان جذابيتي ندارد".
يادآور مي گردد؛ نخجوان از گذشته دور همواره بخشي از سرزمين ارمنستان بوده است. آن در 16 مارس 1921، بر اساس قرارداد ننگين قارص، كه مابين اتحاد جماهيري شوروي و تركيه به امضا رسيد به عنوان منطقه اي خودمختار به انضمام جمهوري تازه تاسيس آذربايجان در آمد و به دنبال آن با اعمال سياست هاي پان تركيستي دولت هاي متوالي باكو و سكوت جانبدارانه حكام دولت مركزي شوروي ارامنه اين منطقه مجبور به ترك سرزمين ابااجدادي خويش شدند، چنان كه در سال 1991 تنها يك درصد از جمعيت نخجوان را ارامنه تشكيل مي دادند كه آن نيز به دنبال سياست هاي خصمانه دولت آذربايجان عليه ارمنيان و نيز كشتار ارامنه باكو در همان سال جبراً كاشانه خود را رها و جلاي وطن كردند. و پس آن نيز كشتار فرهنگي ارمنيان در نخجوان در دستور كار قرار گرفت و آثار باستاني مربوط به ايشان وحشيانه مورد تعرض قرار گرفته و از ميان برداشته شد.
Tehran Time
Yerevan Time
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر