۱۳۸۹ مهر ۲۱, چهارشنبه

مخالفت ترکمن‌ها و اعراب عراقی با سرشماری ۲۴-ام اکتبر

اهميت حضور فرهنگي اقتصادي ايران در اقليم كردستان را جدي بگيريم

علي‌رغم حمايت بي‌چون‌وچراي كردهاي عراقي، ترکمن‌ها و اعراب با سرشماری روز ۲۴-ام اکتبر در عراق مخالفت می‌کنند.
"تورحان المفتی"، عضو گروه لیست ترکمن شورای ولایت کرکوک، در مصاحبه با آژانس خبری "اصوت العراق" گفت: "با انجام این سرشماری نه به دلیل برخی عوامل قومی مشخص، بلکه از لحاظ منافع ملت عراق مخالفت میکنیم".
"محمد حیدیر"، عضو عرب شورای ولایت کرکوک نیز گفت: "به دلیل اینکه خانواده‌های زیادی مجبور به خروج از کرکوک شده‌اند، با این سرشماری مخالفت می‌کنیم".
هرچند به ظاهر جملات مخالفين سرشماري بسيار ساده، صادقانه و به دور از اغراض سياسي مي‌نمايد، اما واقعيت اين است كه هر دو اين جوامع يعني اعراب و به خصوص تركمن‌هاي عراق براي مخالفت‌هاي خود دلايل سياسي ويژه‌اي داشته و اهداف كاملاً مشخص و حساب شده‌اي را دنبال مي‌كنند.
تركمن‌ها كه بيش از سهميه واقعي‌شان در پارلمان نماينده دارند اما با اين حال خواهان اشغال تعداد بيشتري از كرسي‌هاي آن بوده و معتقدند كه در هنگام تقسيم كرسي‌ها مورد ظلم واقع شده‌اند از خوف آشكار شدن واقعيت، به شدت با برگزاري سرشماري مخالفت مي‌كنند.
اعراب نيز براي كاستن از قدرت كردها به خصوص در دولت مركزي سرسختانه با تفكيك قومي سرشماري مخالف هستند.
تضاد اعراب شيعه و سني نيز در اين بحث جايگاه خاص خود را دارند. سني‌ها كه پس از سقوط ديكتاتوري صدام حسين مجبور به تحمل حضور شيعان و كردها در حاكميت شده‌اند، هنوز نسبت به شيعان كينه در دل دارند و هر از گاهي براي كم‌رنگ كردن حضور اين دو گروه عمده عراقي در دولت مركزي، اقليم كردستان و جنوب عراق دست به تحركاتي مي‌زنند.
از ميان همسايگان عمده عراق جمهوري اسلامي ايران هرچند طبيعتاً از شيعان حمايت مي‌كند، اما در عين حال با ديگر گروه‌هاي عراقي نيز ارتباط معقولي برقرار ساخته و به موازات همكاري با دولت بغداد، روابط مثبت خود با حكومت اقليم كردستان را نيز گسترش مي‌دهد. اما در مورد ديگر همسايگان عراق نمي‌توان به چنين تحليلي دست يافت، چرا كه عربستان سعودي ضمن حمايت از اهل سنت عراق مخالف سرسخت قدرت گرفتن شيعان به هر شكل مي‌باشد. اردن نيز علي‌رغم آن كه گاهي شعارهايي بر عليه صدام سر مي‌دهد، اما گاهي چنين به نظر مي‌رسد كه خواب بازگشت حزب بعث را بر اريكه قدرت عراق مي‌بيند. در اين بين حكومت تركيه علي‌رغم ادامه دشمني ديرينه‌اش با كردها و بمباران مناطق شمالي عراق به بهانه سركوب نيروهاي حزب كارگران كردستان (پ.ك.ك.) در صدد در اختيار گرفتن بازار اقليم كردستان مي‌باشد، كه در اين راه به موفقيت‌هايي نيز نايل آمده است و شايد به صراحت بتوان گفت توانسته از ايران كه طبيعتاً يگانگي‌هاي بسيار بيشتري با قليم كردستان دارد را بگيرد.
به لحاظ سياسي نيز دولت آنكارا با اين كه از يك سو به كشتار كردها مي‌پردازد اما از سوي ديگر چهره‌اي متبسم به دولت محلي اقليم مي‌نماياند و در عين حال ضمن حمايت آشكار از تركمن‌هاي عراقي روياي تركي ساختن شهرهاي نفت‌خيز موصل و اربيل را در سر مي‌پروراند.
اين كه نتيجه رقابت‌هاي داخلي عراق و نيز رقابت‌هاي منطقه‌اي و بين‌المللي چه براي آن رقم خواهند زد، بايد منتظر بود و ديد. اما مطمئناً حضور فرهنگي و اقتصادي جمهوري اسلامي در عراق و به ويژه در اقليم كردستان نقش تعيين كننده‌اي در نتيجه مذكور خواهد داشت و به تاخير انداختن حضور فرصت‌ها را از ما خواهد گرفت.

هیچ نظری موجود نیست: